Klasztor Himmelpfort

Około 1299 roku klasztor Lehnin wysłał mnichów w obszar dzisiejszego Himmelpfort w celu założenia w tym regionie nowego klasztoru. Mnisi znaleźli jeziora i lasy, i gdy przybyli na miejsce, cystersi zawołali: „Coeli Porta – to jest brama do nieba, tutaj chcemy się osiedlić”.

Budynek dawnego klasztoru w Himmelpfort doznał wielu zniszczeń, dlatego niestety nie zachowało się zbyt wiele z dawnego kompleksu. Ocalały jedynie części dawnego kościoła klasztornego (który z czasem został przekształcony w kościół wiejski) wraz z przylegającą ruiną, oraz fragmenty dawnego muru otaczającego. Przetrwał również ówczesny budynek gospodarczy mnichów, niegdyś miejsce święte. Trwały tam intensywne prace, prowadzono działalność gospodarczą i sprzedawano towary. Mnisi chcieli tu egzystować bez poddanych, w oparciu o majątki klasztorne.

W toku badań archeologicznych po 2016 roku udowodniono, że w tym miejscu intensywnie warzono piwo. „Liquida non frangunt ieiunium” – „Napój nie łamie postu”. Dla mnichów napój ten, zwany piwem, mocno przyprawiony i niskokaloryczny, stanowił pokarm postny. Zawierał on znacznie mniej alkoholu niż dziś i działał sycąco. Napój, warzony przy użyciu gruitu – zazwyczaj regionalnej mieszanki ziół – warzono jedynie w chłodnych porach roku, ponieważ latem brakowało możliwości chłodzenia. Stąd potocznie przyjęła się nazwa „Brauhaus” („Browar”, dosł. „Dom warzelniany”).

Budynek o wymiarach 40 m x 10 m posiada rzadki gotycki szczyt dekoracyjny, który aż do odbudowy browaru w Himmelpfort pozostawał nieznany. Malowidło tego szczytu ma silną symbolikę. W okresie średniowiecza umiejętność czytania i pisania nie była dostępna dla wszystkich warstw społecznych. Tym sposobem próbowano dotrzeć również do niepiśmiennej części społeczności. W symbolice widzimy odniesienie do wszechmocy Boga, dwóch tablic, które Mojżesz otrzymał od Boga wraz z 10 przykazaniami, czterech ewangelistów, którzy z własnej perspektywy relacjonują swoje doświadczenia z Jezusem, a także wskazania na dualizmy w naszym życiu. Budynek wzniesiono około 1430 roku i pierwotnie służył jako kuchnia, a nad nią znajdowały się pomieszczenia sypialne mnichów.

Pomimo grabieży i zniszczeń, budynek zachował swoją pierwotną strukturę. W 1910 r. został przebudowany na cele mieszkalne, a w 2010 r., w wyniku tragicznego podpalenia, niemal doszczętnie spłonął, pozostawiając po sobie jedynie mury fundamentowe. W 2024 roku, dokładnie w 725. rocznicę powstania, fundacja pożytku publicznego Himmelpfort świętowała zakończenie renowacji budynku. Prace budowlane trwały niemal 10 lat i były prowadzone w ścisłej współpracy z konserwatorami zabytków Brandenburgii. Powstała atrakcyjna architektoniczna mieszanka stylu antycznego i nowoczesnego.

Od tego czasu budynek służy jako miejsce organizacji wielu wydarzeń i zawsze warto go odwiedzić, w szczególności w okresie świątecznym, ponieważ w budynku naprzeciwko mieszka w tym czasie Święty Mikołaj. Himmelpfort posiada własny urząd pocztowy Świętego Mikołaja, do którego co roku napływa około 300 tysięcy listów z życzeniami z całego świata, na które nadawcy otrzymują odpowiedź.